Categorie: Homeopathie | 17 jun, 2018 | Auteur: Martin Frijters
In de zomer trekken we er lekker op uit de natuur in, heerlijk en ook heel goed voor ons humeur, om te ontspannen en om te genieten van de zon en al het moois wat de natuur in het voorjaar en zomer te bieden heeft. Het kan dan een flinke domper zijn als je thuisgekomen, merkt dat je een tekenbeet hebt opgelopen. In onze natuurgebieden komen steeds meer teken voor die besmet zijn met de ziekte van Lyme en andere co-infecties, virussen en bacteriën die tegelijkertijd ingebracht worden.
De ziekte is sinds begin jaren 90 van de vorige eeuw een steeds grotere plaag geworden die steeds meer op een epidemie gaat lijken. Het is een slopende ziekte die meerdere orgaansystemen kan aantasten en steeds meer schade daaraan kan toebrengen. Vaak is en wordt de ziekte ook niet onderkend, omdat de ziekte moeilijk aantoonbaar is in het bloed en ook omdat de symptomen die het veroorzaakt ook voorkomen bij andere ziektes. Zo zijn er inmiddels in Nederland w.s. al heel wat mensen die een diagnose gekregen hebben zoals reuma, reumatische arthritis, multiple-sclerose, verlammings- en uitvalsverschijnselen en ook M.E. ,het chronisch vermoeidheidssyndroom, die eigenlijk de ziekte van Lyme hebben.
De verschijnselen zijn hetzelfde . Het probleem zit hem in het feit dat de Lyme bacterie een spirocheet die verwant is aan de veroorzaker van de syphyllis , een voorkeur heeft voor een zuurstofarme omgeving, zoals gewrichtskapsel, pezen, bindweefsel, de schedes van zenuwweefsel e.d. In deze weefsels is er weinig bloedvoorziening en daardoor ook weinig zuurstof en daar kan de spirocheet zich lang schuilhouden zonder actief te worden. Het feit dat de spirocheet zich schuil houdt in weefsels die niet rijkelijk van bloed worden voorzien, zorgt er tevens voor dat de behandeling daardoor extra moeilijk is. Immers medicijnen zoals antibiotica kunnen de spirocheet daar maar spaarzaam bereiken. Daarom worden in de reguliere geneeskunde de antibiotica altijd langere tijd gegeven om alle uithoeken van het lichaam te kunnen bereiken. Ik heb weleens gehoord van iemand die een jaar lang antibiotica heeft moeten slikken.
De ziekte is een multisysteemziekte met een progressief verloop: in het acute stadium is er alleen een tekenbeet met een rode rand , daar kan ook koorts bij optreden, een paar dagen tot weken na de tekenbeet. Deze verdwijnt meestal weer spontaan. Bij een groot deel van de met Lyme besmette patiënten, verschijnt deze rode kring niet. Deze laatste groep herinnert zich een tekenbeet vaak niet. Bij deze laatste groep is men dan ook nog minder geneigd om aan de ziekte van Lyme te denken als mogelijke veroorzaker van de klachten.
In een later stadium kunnen klachten ontstaan die met Lyme in verband gebracht kunnen worden, maar ook vaak niet als zodanig herkend worden bijv. griepachtige verschijnselen, algehele malaise, hoofd-en nekpijnen, lichte koorts en pijn in de ledematen. Kan op een gewone griep lijken dus, maar met dit verschil dat een griep meestal niet van lange duur is. Deze verschijnselen kunnen weer overgaan.
Nog later kunnen klachten ontstaan: zoals uitstralende pijn door overprikkeling van een zenuw of van de hersenvliezen met verlammingsverschijnselen in het verloop van zenuwen. Ontstekingen van zenuwen met als gevolg verlammingen en gevoelsstoornissen. Gewrichtsontstekingen met pijn en zwelling soms verspringend, afwijkingen in het prikkelgeleidingssysteem van het hart. Deze worden allemaal nog tot het acute stadium gerekend.
Chronische Lyme of borreliose, geeft verschijnselen die doen denken aan multiple sclerose, fibromyalgie, hersenontsteking, chronische vermoeidheid, algehele verzwakking, koorts, transpireren, ontstekingsverschijnselen in spieren, pezen en gewrichten. Stemmingswisselingen, prikkelbaarheid,geheugenproblemen, verminderde concentratie, problemen met woordvinding, overgevoeligheid voor prikkels zoals licht en geluid en slaapstoornissen.
Ook psychiatrische stoornissen kunnen voorkomen in een laat stadium zoals persoonlijkheids- veranderingen, dementie, ADHD, angst, stemmings- en psychotische stoornissen. Het is zoals een van mijn patiënten die aan het herstellen was van Lyme zei:’”een sloper”. Dit slopende karakter is tevens ook de overeenkomst met het ziektebeeld van de syphylis.
Het is dus zaak om wanneer je de natuur in gaat wel bedacht te zijn op de mogelijkheid van een tekenbesmetting. Voorkomen is zeker in dit geval beter dan genezen. Hieronder volgen wat adviezen om een tekenbeet te voorkomen. De teken leven op de grond in de begroeiing. Als u in de natuur bent, blijf zoveel mogelijk op de paden en ga niet door de begroeiing lopen en zeker niet met blote benen. Ga niet zomaar ergens in het gras of in de struikjes of op het mos liggen. Broekspijpen in de sokken stoppen bij wandelen in de vrije natuur. Gebruik insectenwerende middelen zoals etherische oliën van o.a. geranium, palmarosa, lavendel, eucalyptus of pepermunt. Deze geuren schrikken de teken af.
Controleer bij thuiskomst of je geen tekenbeet hebt opgelopen. Dit laatste is vooral ook belangrijk bij kinderen. Die worden nogal eens gebeten op plekken waar je het niet zou verwachten bijv. hals, nek, en achter de oren, hoofdhuid etc. , omdat die in hun spel over de grond rollen en door de struiken sluipen.
Als je toch gebeten bent door een teek, verdoof de teek dan nooit voor verwijdering bijv. door te ontsmetten met alcoholol of andere ontsmettingsmiddelen. Door het gebruik hiervan bestaat de kans dat de teek de inhoud van de speekselklieren en de darm direkt in de huid inspuit, waardoor juist een infectie ontstaat. De teek kan verwijderd worden door hem met een pincet voorzichtig omhoog te trekken, totdat hij loslaat. Na de verwijdering wel de huid ontsmetten met bijv. alcohol of jodium. Er zijn handige gereedschapjes ontwikkelt om teken te verwijderen bijv. een tekenkaart of tekenlasso. Bij apotheek, dierenwinkel, buitensportwinkel of drogist te verkrijgen.
Je kunt de teek laten onderzoeken bij ProHealth laboratorium in Weert, in dat geval moet je de teek opsturen. Daar kun je tevens je bloed laten onderzoeken met 99% zekerheidspercentage op de uitslag wel of geen Lymebesmetting en ook de co-infecties. In ieder geval is het raadzaam om je te melden bij de huisarts voor verder onderzoek.
In Nederland loopt het onderzoek en de behandeling van Lyme achter bij de landen om ons heen zoals Duitsland waar ze veel verder zijn. Inmiddels zijn er wel in Nederland een paar Lyme-behandelingscentra opgericht o.a. in het AMC in Amsterdam en de universiteitskliniek van Nijmegen. De reguliere behandeling bestaat grotendeels uit antibioticakuren, die lang volgehouden moeten worden. Omdat de spirocheet zo moeilijk te bereiken is voor antibiotica via de bloedbaan, komen vaak daarna toch nog klachten voor die veroorzaakt worden door de ziekte van Lyme.
In de complementaire geneeskunde is de behandeling gericht op het versterken en activeren van het immuunsysteem , waardoor het immuunsysteem zelf actief de ziekte te lijf gaat. Dat wordt o.a. gedaan met fytotherapeutische (geneesmiddelen op basis van planten en kruiden ) middelen die specifiek op het immuunsysteem werken en tevens middelen die functie van de uitscheidingsorganen stimuleren m.n. de lever en de nieren, omdat de spirocheten afsterven er veel afvalstoffen vrijkomen en mensen zich daardoor extra ziek gaan voelen. Vaak ontstaat er in het proces ook koorts. Dat is gunstig, door de hogere verbranding in het lichaam komt er ook meer zuurstof op de plekken waar de bacterie zich schuilt houdt en dat vermindert zijn levenskans.
Homeopathische middelen werken meer specifiek op de klachten die iemand heeft zoals, gewrichtsontsteking, gewrichtspijn, zenuwpijn, slechte concentratie, geheugenverlies, moeheid en verzwakking.. Ik gebruik vaak een combinatie van beiden. Er bestaan ook zg. zappers een soort zendertjes die frequenties ( radiogolven, het principe komt uit de radionica, een methode die al begin 20e eeuw is ontwikkeld en met succes werd toegepast om insecten, parasieten, schimmels, bacteriën e.d. te elimineren ) uitzenden waar de Lyme bacterie niet tegen kan en afsterft. Bij al deze therapieën geldt toch wel een lange behandelingsduur, denk aan minimaal een jaar, maar vaak langer. Herstel is dus een lange weg te gaan, maar wel mogelijk.
T 06-41268316 | E contact@homeo-praktijk.nl
